Ucieczka przed Policją samochodem po pijanemu – konsekwencje karne
Na początku 2017 roku zaostrzono kary wobec kierowców, prowadzących samochód pod wpływem alkoholu, środków odurzających, a także tych, którzy próbując uciec przed kontrolującymi ich funkcjonariuszami. Te regulacje są wyrazem polityki braku tolerancji dla nietrzeźwych kierowców, prowadzonej przez rząd.
Jak było wcześniej?
Skoro mówimy tutaj o ucieczce przed Policją samochodem po pijanemu, przed 2017 rokiem regulacja ta wyglądała w ten sposób, iż czyn ten stanowił jedynie wykroczenie. Kara za ucieczkę nie była natomiast surowa, ponieważ górną granicą ustawowego zagrożenia była kara grzywny i do 30 dni aresztu.
Jak jest teraz?
Obecnie konsekwencje są dużo poważniejsze. Ucieczkę przed Policją kwalifikuje się bowiem jako przestępstwo. Zgodnie z art. 178b ustawy z 6 czerwca 1997 r. – Kodeks karny: “kto, pomimo wydania przez osobę uprawnioną do kontroli ruchu drogowego, poruszającą się pojazdem lub znajdującą się na statku wodnym albo powietrznym, przy użyciu sygnałów dźwiękowych i świetlnych, polecenia zatrzymania pojazdu mechanicznego nie zatrzymuje niezwłocznie pojazdu i kontynuuje jazdę, podlega karze pozbawienia wolności od 3 miesięcy do lat 5.
Ucieczka przed Policją samochodem
Jeżeli dodatkowo uciekający przed Policją kierowca znajduje się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środków odurzających, dodatkowo może odpowiadać karnie na podstawie art. 178a Kodeksu karnego: “kto, znajdując się w stanie nietrzeźwości lub pod wpływem środka odurzającego, prowadzi pojazd mechaniczny w ruchu lądowym, wodnym lub powietrznym, podlega grzywnie, karze ograniczenia wolności albo pozbawienia wolności do lat 2.”
W omawianej sytuacji mamy zatem do czynienia z podwójnym przestępstwem. W takim przypadku sprawca raczej nie może liczyć na złagodzenie kary. Bardzo możliwe, że Sąd rozpatrując tę sprawę, skaże go na karę pozbawienia wolności. Kara może być jeszcze bardziej zaostrzona, jeżeli w wyniku szaleńczego pościgu za sprawcą, dopuści się on przestępstwa w postaci spowodowania wypadku w ruchu komunikacyjnym (art. 177 Kodeksu karnego), co jest bardzo częstą sytuacją w odniesieniu do dwóch, wcześniej wymienionych przestępstw.