Zatrzymanie nieletniego z niewielką ilością narkotyków – konsekwecje karne

Dystrybucja narkotyków wśród nieletnich jest bardzo powszechnym zjawiskiem. Dilerzy znajdują niezmiennie bardzo podatny grunt do szerzenia swojej działalności, proponując narkotyki w szkołach. Nastolatkowie również dają się skusić szybkim zarobkiem i sami decydują się na sprzedaż narkotyków swoim młodszym i starszym kolegom. Interes kwitnie, a co tak naprawdę grozi nieletnim za posiadanie narkotyków?

Kim jest nieletni sprawca?

Nieletnim, w rozumieniu przepisów prawa karnego, jest osoba, która nie ukończyła 17 lat. (art. 10 § 1 Kodeksu karnego). Co do zasady takiej osoby nie można pociągnąć do odpowiedzialności karnej, bowiem w polskim systemie prawnym nieukończenie 17 lat jest okolicznością wyłączającą winę. Wyjątki ustanawia jedynie art. 10 § 2 Kodeksu karnego oraz art. 13 i art. 94 ustawy o postępowaniu w sprawach nieletnich w odniesieniu do cięższych przestępstw.

Konsekwencje karne za posiadanie narkotyków

Jeżeli zatem Policja zatrzyma nieletniego z narkotykami, nie poniesie on odpowiedzialności karnej za popełnienie przestępstwa, niezależnie od tego jaką ilość substancji zabronionych posiada. Jedyne z czym musi się liczyć to odpowiadanie za ten czyn w postępowaniu przed Sądem Rodzinnym w oparciu o ustawę o postępowaniu w sprawach nieletnich. Celem takiego postępowania, zgodnie z art. 21A jest ustalenie, czy istnieją okoliczności świadczące o demoralizacji nieletniego lub czy nieletni popełnił czyn karalny, a także ustalenie, czy zachodzi potrzeba zastosowania wobec nieletniego środków wychowawczych. Sąd rodzinny wobec nieletniego może między innymi: udzielić upomnienia, zobowiązać do określonego postępowania, ustanowić nadzór odpowiedzialny rodziców lub opiekuna, zastosować nadzór kuratora, orzec przepadek rzeczy uzyskanych w związku z popełnieniem czynu karalnego, a nawet orzec umieszczenie w zakładzie poprawczym.

Niewielka ilość narkotyków

Trzeba jednak pamiętać, że posiadanie niewielkiej ilości narkotyków, a zatem popełnienie czynu, którego społeczna szkodliwość była znikoma, nawet w odniesieniu do dorosłych nie powinno zostać uznane za przestępstwo i nie będzie wiązało się z odpowiedzialnością karną. Podobnie w odniesieniu do nieletnich, istnieje duża szansa, że czyn ten nie zakończy się negatywnymi konsekwencjami.